30 نوامبر بهتر است کدام ساز را برای نواختن انتخاب کنیم؟

احتمالا تا به حال برایتان اتفاق افتاده که تحت تاثیر یک موسیقی زیبا قرار بگیرید. بسیاری اوقات نوازنده‌های موسیقی بسیار مورد تحسین و تشویق قرار می‌گیرند. شاید در چنین مواقعی فکر کرده باشید که شما هم می‌توانید یک نوازنده‌ی موسیقی باشید یا حتی خودتان را در حالی که سازی می‌نوازید تصور کرده باشید. شاید به این فکر کرده باشید که چه سازی را برای نواختن انتخاب کنید.

اما نمی‌دانید که بهترین انتخاب چیست. حتی شاید از افراد مختلفی پرسیده باشید یا درباره اینکه چه سازی برای نواختن بهتر است، در اینترنت جستجو کرده باشید. باید بگوییم که بهتر و بدتری وجود ندارد. هر سازی صدا و کاربرد منحصر به فرد خود را دارد. اما چیزی که می‌تواند در انتخاب ساز برای نواختن به شما کمک کند؛ آشنایی با انواع مختلف سازهای موسیقی است. با آشنایی با سازها می‌توانید انتخاب ساز درست تر و بهتری را انجام دهید. ما در این مقاله قصد داریم تا انواع مختلف سازها را به شما معرفی کنیم. این مقاله می‌تواند در انتخاب ساز به شما کمک کند. پس ما را تا انتهای مقاله دنبال کنید.

انتخاب ساز؛ انواع سازها

سازهای زهی

اولین نوع ساز که به معرفی آن می‌پردازیم، سازهای زهی است. صدای این نوع ساز از لرزش زه یا همان سیم به وجود می‌آید. خانواده‌ی سازهای زهی بسیار پرطرفدار و رایج هستند. از انواع غربی این نوع ساز ویولون، ویولون‌سل و گیتار است. انواع موسیقی ایرانی هم شامل سازهایی مانند تار، سه تار، عود و کمانچه است که همگی سازهای پرطرفداری هستند.

سازهایی مثل ویولون و ویولن‌سل تمرین، پشتکار و صبوری زیادی برای یادگیری نیاز دارند و معمولا مدت زمان یادگیری این سازها طولانی است. ویولون را به عنوان یک ساز کلاسیک که پیشینه زیادی دارد می‌شناسند. نمونه‌های حرفه‌ای و دست ساز این ساز گران قیمت است. اما در ابتدای کار سازهایی برای افراد مبتدی، با قیمت پایین‌تر و مناسب هم وجود دارد. توجه داشته باشید که ویولون سل ساز جاگیر و بزرگی است که حمل و نقل آن سخت است. این موضوع را در هنگام انتخاب ساز در نظر بگیرید.
احتمالا گیتار را به عنوان سازی عامه پسند می‌شناسید. بسیاری از افراد در انتخاب ساز، گیتار را انتخاب می‌کنند. انواع مختلف سبک‌های موسیقی را می‌توان با این ساز نواخت. گیتارها را در سه دسته‌ی گیتار اکوستیک، گیتار کلاسیک و گیتار الکتریک دسته بندی می‌کنند. گیتار کلاسیک صدای کمتری نسبت به انواع دیگر دارد و بیشتر برای تک نوازی مناسب است.

باید گفت که یادگیری این نوع گیتار سخت‌تر از انواع دیگر است. اما گیتار آکوستیک برای نواختن در گروه موسیقی مناسب‌تر است و همچنین برخلاف گیتار کلاسیک، انواع سبک‌های موسیقی را می‌توان با گیتار آکوستیک نواخت. همانطور که از اسم گیتار الکتریک مشخص است، از انرژی الکتریکی استفاده می‌کند. صدای گیتارالکتریک به وسیله‌ی یک آمپلی فایر تقویت می‌شود. این مسئله باعث می‌شود تا بتوان میزان و حالت صدا را در این ساز تغییر داد. به علاوه میزان صدای این ساز زیاد است.

سازهای بادی

نوبت آن است تا به سراغ نوع بعدی سازها، یعنی سازهای بادی برویم. در این نوع سازها دمیده شدن هوا در ساز، باعث ایجاد و تولید صدا می‌شود. این سازها به دو نوع چوبی و برنجی تقسیم می‌شوند. البته چوبی یا برنجی بودن ساز به جنس سازنده‌ی آن مرتبط نیست.

سازهای بادی چوبی

بعضی از سازهای بادی چوبی مانند کلارینت و فلوت کوچک هستند و به راحتی می‌توان آن ها را حمل کرد. اما انواع بزرگ و جاگیر آن ها مثل ابوا و باسون حمل و نقل سختی دارند و به علاوه قیمت بالاتری هم دارند. در حالی که سازهای کوچک‌تر مانند کلارینت قیمت چندان بالایی ندارند. پس هنگام انتخاب ساز به این مسئله توجه کنید. معمولا سرعت یادگیری و پیشرفت در دو ساز کلارینت و فلوت بالاتر است. حتی می‌توان با یادگرفتن یکی از این سازها، تا حدودی پتانسیل لازم برای نواختن ساکسیفون را هم کسب کرد. سازهای ابوا و باسون که از انواع بزرگ سازهای بادی چوبی هستند را می‌توان برای نواختن انواع سبک‌های موسیقی مثل کلاسیک، جاز، پاپ و محلی استفاده کرد.

سازهای بادی برنجی

سازهای برنجی هم در دسته‌ی سازهایی با قیمت نسبتا مناسب قرار می‌گیرند که مسئله ای مهم در انتخاب ساز است. اصولا آموختن این سازها در مراحل ابتدایی نسبتا آسان است. صدایی که این سازها ایجاد می‌کنند بسیار پرحجم و پررنگ است. این سازها معمولا اندازه‌ی بزرگی دارند. ترومپت، ترومبون و توبا از سازهای معروفی هستند که در این دسته قرار می‌گیرند.
باید توجه داشته باشید که اگر ترومپت را برای نواختن انتخاب کنید، تغییر آن و رفتن به سمت ساز بادی دیگر کمی دشوار است. شکل دهانه‌ی این ساز باعث این مسئله می‌شود.
ترومبون هم سایز نسبتا بزرگی دارد. توبا هم ساز بسیار بزرگی است که قیمت بالایی هم دارد. در کل نوازندگان این ساز کم تعداد هستند. بنابراین ممکن است فرصت‌های مناسبی برای نوازندگان این ساز به وجود آید.

سازهای ضربه‌ای یا کوبه‌ای

همانطور که از اسم سازهای کوبه‌ای برمی‌آید، در این سازها بر اثر ضربه صدا ایجاد می‌شود. سازهای ضربه‌ای یا کوبه‌ای معمولا برای نواختن ضرب‌آهنگ و یا ریتم موسیقی به کار می‌روند. اما این بدین معنی نیست که با آن‌ها نمی‌توان ملودی اجرا کرد. از سازهای این خانواده می‌توان از کاخن، تنبک، هنگ‌درام، طبل، طبله، دایره زنگی، ماریمبا، زیلوفون، تمپو، ماراکا و … نام برد.
این نوع از سازها خود به دو نوع تقسیم می‌شوند. سازهای کوبه‌ای با کوک معین و سازهای کوبه‌ای با کوک نامعین. سازهایی مثل طبله، ماریمبا و زیلوفون در دسته‌ی اول قرار می‌گیرند. در حالی که دف، دایره، طبل و … در دسته‌ی سازهای کوبه‌ای با کوک نامعین قرار می‌گیرند. احتمالا سازهای کوبه‌ای قدیمی ترین نوع ساز هستند. صدای سازهای کوبه‌ای بسیار قوی و حجیم است. یادگیری نواختن این سازها خیلی دشوار نیست و از طرفی در گروه‌های موسیقی و ارکسترها فرصت‌های مناسبی برای نوارندگان این نوع سازها وجود دارد. بنابراین در زمان انتخاب ساز می‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد.

👈 📑 پیشنهاد مطالعه: ۹ ساز برتر کوبه‌ای ایرانی و خارجی 📑 👉

سازهای کلیدی یا کلاویه‌ای یا شاسی‌دار

هنگام صحبت درباره سازهای کلاویه ای یا شاسی‌دار، اولین سازی که در نظرمان می‌آید، پیانو است. پیانو مادر سازها است. همچنین ساز بسیار کاملی است. در واقع پیانو برای یادگیری پایه‌ی تئوریک بسیار عالی است. پس برای شروع نواختن، ساز مناسبی است. به همین دلیل افراد زیادی در انتخاب ساز، پیانو را انتخاب می‌کنند. اما سایز بزرگ این ساز و غیرقابل حمل بودنش را هم باید در زمان انتخاب ساز درنظر گرفت.

همچنین قیمت نه چندان مناسب ساز را هم مسئله‌ی مهمی است. پیانو برای تک نوازی، ساز مناسبی است؛ چرا که به تنهایی و بدون همکاری دیگر سازها هم صدای زیبایی دارد. پیانو را می‌توان برای نواختن انواع سبک‌های موسیقی از کلاسیک گرفته تا پاپ استفاده کرد. از دیگر سازهای کلاویه‌ای می‌توان به ارگ، ملودیکا، آکاردئون و هارپسیکورد اشاره کرد. پس از یادگیری پیانو می‌توان به سمت این سازها نیز حرکت کرد.

سخن آخر

در این مقاله سعی شد تا یک دسته بندی کلی از سازها به شما ارائه شود. بر اساس این دسته‌بندی سازها به طور کلی در چهار گروه سازهای زهی، سازهای بادی، سازهای کلاویه‌ای یا شاسی‌دار و سازهای ضربه ای یا کوبه‌ای قرار می‌گیرند. نواختن هر کدام از این سازها به بودجه، مهارت و پشتکار متفاوتی نیاز دارد. باید بگوییم که نواختن هیچ سازی ساده نیست و برای یادگیری هر ساز و حرفه‌ای شدن در نواختن آن، باید پشتکار لازم را به خرج دهید.
امیدواریم این مقاله به شما در انتخاب ساز مناسب کمک کرده باشد. با ایستگاه همراه باشید.